مقایسه غلظت آدنوزین‏دآمیناز مایع مغزی‏نخاعی در بیماران مننژیت سلی و غیر سلی

زمینه و هدف: تشخیص مننژیت سلی به علت علائم بالینی متفاوتی که همخوانی با دیگر بیماری‏های سیستم اعصاب مرکزی دارد، مشکل می‏باشد. شروع درمان ضدّ سل اغلب به علت عدم وجود تست‏های آزمایشگاهی در دسترس و دقیق به تأخیر می‏افتد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه غلظت آدنوزین‏دآمیناز (ada) ، در تشخیص مننژیت سلی از غیر سلی و تعیین نقطه برش (cut off point) آدنوزین‏دآمیناز در مایع مغزی ‏نخاعی (csf) بیماران مبتلا به مننژیت سلی انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 42 بیمار مبتلا به مننژیت (21 مورد مننژیت سلی و 21 مورد مننژیت غیر سلی) بستری در بیمارستان‏های بوعلی، خاتم‏الانبیا (ص) و علی‏ابن ابیطالب (ع) زاهدان در سال 1386 انتخاب شدند. از هر یک از بیماران 5 سی‏سی مایع مغزی‏نخاعی جهت بررسی سلول، قند، پروتئین، اسمیر و انجام کشت از نظر مایکوباکتریوم توبرکلوزیس، اسمیر و کشت باکتری و نیز سنجش سطح آدنوزین‏دآمیناز، گرفته‏ شد و به آزمایشگاه ارسال گردید. سطح آدنوزین‏دآمیناز مایع مغزی ‏نخاعی در دو گروه مقایسه شد؛ سپس منحنی roc برای تعیین نقطه برش مناسب رسم گردید.   یافته ها: در مجموع 21 بیمار مبتلا به مننژیت سلی، شامل 17 مرد (81% موارد) و 4 زن (19% موارد) و 21 بیمار مبتلا به مننژیت غیرسلی شامل 14 مرد (66% موارد) و 7 زن (34% موارد) مورد مطالعه قرار گرفتند. میانگین آدنوزین‏دآمیناز مایع مغزی ‎ نخاعی به طور کاملاً معنی‏داری بین دو گروه متفاوت بود (0001/0= p ). نقطه برش مناسب برای تشخیص مننژیت سلی u/l 5/10 به دست آمد. حساسیت و اختصاصیت در این سطح به ترتیب 95/80% و 71/85% بود.   نتیجه گیری: سطح آدنوزین‏دآمیناز مایع مغزی ‏نخاعی، در بیماران مننژیت سلی با استفاده از نقطه برش u/l 5/10 ، در تشخیص مننژیت سلی در استان سیستان و بلوچستان می‏تواند مفید باشد.